De profùndis clamàvi ad te, Dòmine;
Dòmine, exàudi vocem meam.
Fiant àures tuæ intendèntes
in vocem deprecatiònis meæ.
Si iniquitàtes observàveris, Dòmine,
Dòmine, quis sustinèbit?
Quia apud te propitiàtio est
et propter legem tuam sustìnui te, Dòmine.
Sustìnuit ànima mea in verbo ejus,
speràvit ànima mea in Dòmino.
A custòdia matutìna usque ad noctem,
speret Ìsraël in Dòmino,
quia apud Dòminum misericòrdia,
et copiòsa apud eum redèmptio.
Et ipse rèdimet Ìsraël ex òmnibus iniquitàtibus ejus.
Dal profondo ho gridato a te, o Signore;
A: Signore, ascolta la mia voce.
Lascia che i tuoi orecchi attenti
voce della mia preghiera.
Io grido a te, Signore,
A: Signore, chi starà?
Perché con te è il perdono misericordioso:
a causa della tua legge ho aspettato per te, o Signore.
L'anima mia ha fatto valere la sua parola,
l'anima mia ha sperato nel Signore.
Dalla veglia del mattino, anche fino a notte,
Israele lascia sperare nel Signore,
perché presso il Signore è la misericordia,
e con lui.
Ed egli redimerà Israele da tutte le sue iniquità.